Saya
KADINLAR : Eskiden ve hala yaşlı kadınların giydikleri “SAYA” modern giyim tarzına rağmen devam etmektedir. Belirgin özelliği 15 parçadan oluşması ve giyiminin oldukça zor olmasıdır. Sadece bedene giyilen değil, başa, kola, boyuna takılan, ayağa giyilen aksesuarına kadar değişik tarzdadır. Saya donu: Beli uçkurlu, ayak bileklerinde daralan bol şalvar biçimindedir. Çiçekli ve pamuklu kumaşlar kullanılmaktadır.
İçsaya
Köynek: Bedende iç içe giyilen giysidir. Yakasız yapılan köyneğin ön ortasından başın rahat geçmesi için uzunca bir yırtmaç yapılmaktadır. Kol altlarına üçgen parçalar konulmakta, kolun rahat hareket etmesini sağlamaktadır.
Delme: Köyneğin üzerine giyilmektedir. Önü patlı, mintan yakalı, kolsuz, kolu kare kesimli gömlek biçimindedir. Kapamada çıt-pıt kullanılır.
EntereEntere: Delmenin üstüne giyilen, önden açık, yakasız kare kollu ve kol uçları yırtmaçlı etekleri uzun bir giysidir. Çift kat dikilmektedir. Sayanın bütününde desenli kadife kumaş kullanılır.
Kuşak: Saya giyildikten sonra, sayanın ön etekleri arkaya dolanmadan önce bele bağlanır. Yün veya renkli ipekten olan kare şeklindeki kumaşlar üçgen katlandıktan sonra bele sıkıca dolanır. Kuşaklar genelde dört renkten oluşur ve darabulus kuşak diye de bilinir.
Önlük: Sayanın önüne bağlanır. Desenli pamuklu kumaştan çubuklu ya da çiçekli desenlerden oluşur ve çift kat olarak yapılmaktadır. Buna “Peşkir” denilmektedir.
Kolçak: Kol ağızları köyneğin koluyla değil, iki tarafına lastik geçirilerek dikilmiş kolçaklarla tutturulmaktadır. Değişik desenler kullanılmakla beraber, çiçekli desenler ağırlıklı olarak kullanılır.
BAŞA BAĞLANANLAR Keten türü kumaşlarla, üçgen şeklinde çift kat dikilmiş beyaz tülbent kullanılmaktadır. Ketenin üçgen kısmı arka ortaya gelecek şekilde başa yerleştirildikten sonra, uçları çene altından geçirilip, çapraz şekilde baş çevresinde dolanarak, önde alın üzerinde bağlanmaktadır. Ayrıca başa fes giyilerek de yukarıdaki işlemler yapılmaktadır. Fesin üzerine tepelik giyilmekte, tepeliğin ayakları fesin üzerinden sarkmaktadır. Fesin kenarına bir beze dikilmiş altın ya da genellikle gümüşler dikilmektedir.
AYAĞA GİYİLENLER Yün çorap genellikle tercih edilmektedir. Kültürel yapının vazgeçilmez unsuru olan kıyafetleri, sosyal yaşamdaki diğer unsurlar tamamlar. Ninnileri, ağıtları, türküleri ve manileriyle Anadolunun bu küçük köyünde geleneksel yapının oluşumlarını görmek mümkündür. Etkileşim büyük oranda Emirdağ’ın temel karakteristiğidir.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
tebrik ederim
YanıtlaSil